uprząść — dk XI, uprzędę, uprzędziesz, uprzędź a. uprządź, uprządł, uprzędła, uprzędli, uprzędziony, uprządłszy «przędąc wykonać coś» Uprzędła dwa motki lnu … Słownik języka polskiego
naprząść — dk XI, naprząśćprzędę, naprząśćprzędziesz, naprząśćprzędź (naprząśćprządź), naprząśćprządł, naprząśćprzędła, naprząśćprzędli, naprząśćprzędziony a. naprząśćprzędzony, naprząśćprządłszy «uprząść czegoś wiele, uprząść dużo, tyle, ile trzeba»… … Słownik języka polskiego
doprząść — dk XI, doprząśćprzędę, doprząśćprzędziesz, doprząśćprzędź a. doprząśćprządź, doprząśćprządł, doprząśćprzędła, doprząśćprzędli, doprząśćprzędziony, doprząśćprządłszy «dokończyć przędzenia, uprząść dodatkowo» Doprząść kilka motków lnu, wełny … Słownik języka polskiego
usnuć — dk Xa, usnuję, usnujesz, usnuj, usnuty 1. «przędąc, snując zrobić, sporządzić nitkę, uprząść» Usnuć jedwabną nitkę. przen. «ułożyć, wymyślić, uplanować coś» Usnuć intrygę, podstęp. Usnuć baśń, opowieść. 2. rzad. «odwinąć trochę nici z kłębka» … Słownik języka polskiego